برج كبرا2

[ برج الكوبرا 2 - هذا المشروع عبارة عن فندق 5 نجوم ومكانه في السالمية بالقرب من الفنار ومركز السلطان - وهل تم استبدال هذا المشروع مع مشروع برج كوبرا 1 أو أن هذا المشروع منعزل عنه ! ونعرف التفاصيل لاحقا - وعلى أي حال ينتهي هذا المشروع 2010]

برج كبرا1

[ برج الكوبرا 1 - شارع ساحل الخليج عند البحر - هذا البرج المتداول في المواقع الأجنبية والعربية وأخذ إعجاب الكثيرين - ولكن هل تم تغيره بمشروع آخر شبيه له أم أنه منعزل عن المشروع الثاني ! سيتم التعرف على هذه التفاصيل قريبا ]

مراسم ازدواج در بلوچستان

اگر ناف دختر را برای کسی نبریده باشند یعنی دختر از روز تولد نامزد نشده باشد، انتخاب دختر به
صورتهای زیر انجام می گیرد:

الف) پسر، دختری را و انتخاب او را برای نامزدی در نظر می گیرد. بعد به وسیله یکی از فامیلهای خود به
پدر خود اطلاع می دهد و او را از نیت خود آگاه می سازد.

ب) مادر یا خواهر پسر، دختری را به پسر پیشنهاد می کند.

ج) پدر به پسر پیشنهاد ازدواج با دختری را می نماید.

اگر ازدواج میان افراد خانواده (خانواده بزرگ قدیمی که همه فامیل درجه یک و دو را شامل می شود)
صورت پذیرد، تشریفات نامزدی خیلی رسمی انجام نمی شود. مثلاً اگر پسری بخواهد با دختردایی خود
ازدواج کند بدون تشریفات قبلی مادر پسر یک دست لباس برای برادرزاده خود می دوزد و برای او می برد
و بدین وسیله دختر برادر را برای پسر خود نشانه می کند. البته پسر باید آنقدر محبتش به خانواده دایی
زیاد باشد که هر روز یا لااقل چند روز یک بار به خانه دایی اش سری بزند و اگر این کار را نکند مورد
تمسخر قرار می گیرد و مردم می گویند او نابود و ناتوان است چون از خانه

دایی اش خجالت می کشد. بنابراین، پسر باید و لو از روی اکراه که مسلما ناشی از کمرویی و خجالت
است این کار را انجام دهد و این برنامه تا موقع ازدواج ادامه یابد. بعد از آنکه نامزدی دو طرف معلوم شد،
خانواده پسر هدایایی برای دختر تهیه می کنند و آنها را که عموما شامل وسایل زیر است به خانه عروس
می فرستند: 30 مثقال طلا، 5 عدد پیراهن و شلوار بلوچی، 6 عدد روسری، 3 عدد چادر، 4 جفت کفش

و لوازمات دیگر.
چنانچه منزل عروس در ده دیگر باشد عده ای از اقوام را دعوت می کنند و این لوازم را در مجمعه های
بزرگ می گذارند و با دهل و سرنا و آواز به طرف قبیله دختر رهسپار می شوند و اگر این فاصله زیاد دور
باشد، این فاصله را با شتر طی می کنند. پس از اینکه این وسایل را تحویل دادند بر حسب طول راه یک
نهار یا شام حتی یک شبانه روز در منزل دختر اقامت کرده سپس مراجعت می کنند. از این

تاریخ به بعد، پسر بیشتر اوقات خود را تا زمان عروسی در خانه نامزد خود می گذراند اما هیچ گاه صورت
نامزد خود را نخواهد دید.

اگر اتفاقا نامزد خود را ببیند دختر باید فورا به زمین بنشیند و صورت خود را بپوشاند و هنگامی که پسر با
خانواده دختر در یک اطاق یا کپر بلوچی جمع باشند، دختر وظیفه دارد پشت مادر خود به طوری که پشت
خود را به طرف داماد نموده است بنشیند که داماد صورت او را نبیند و هیچ گاه با دختر مستقیما صحبت
نمی کند و این وضع تا زمان عروسی ادامه دارد. اگر داماد از این ازدواج منصرف شود که خیلی به ندرت
این اتفاق می افتد، می تواند بدون پس گرفتن وسایلی که برای نامزد خود فرستاده است به جای دیگری
برود و داماد شود. البته پدر و مادر داماد، پسر خود را عاق کرده و او را نخواهند بخشید و دیگر در مراسم
نامزدی مجدد پسر خود شرکت نخواهند کرد و او را تنها خواهند گذاشت و هیچ خانواده ای یا طایفه ای
پسر را به دامادی قبول نخواهند کرد مگر اینکه پدر و مادرش او را ببخشند و پسر رضایت آنها را جلب
نماید

زمانی که نامزدی پسر و دختر معلوم شد و دو خانواده به این امر رضایت دادند و هر دو به

سن ازدواج رسیدند پسر به وسیله یکی از اقوام خود به پدرش اطلاع می دهد که میل دارد
عروسی کند. قاصد نزد پدر رفته و پیغام پسر را به پدر می رساند. پدر اولاً فکر می کند که آیا
می تواند این کار را انجام دهد یا نه، و اگر توانست جواب می دهد: بلی من حاضرم که برای
پسرم عروسی بگیرم و منتظر چنین روزی بودم. قاصد نیت پدر را به داماد می گوید و با
همراهی داماد به بجار می روند.
بجار یکی از سنتهای خوب مردم بلوچ است و معنی آن تعاون و کمک گرفتن در امر ازدواج
است. پسری که قصد ازدواج دارد و موافقت خانواده خود را نیز در این مورد گرفته است با
یکی دو نفر از دوستان خود به بجار می رود؛ یعنی اینکه به سراغ اقوام خود که در محل
زندگی می کنند یا در شهرها و یا دهات و قبایل دیگر سکونت دارند می رود و قصد خود را از
عروسی به اطلاع خویشاوندان خود می رساند. اقوام داماد از شنیدن این خبر خوشحال شده و
هر یک بنا به استطاعت و بنیه مالی خود کمکهایی نقدی یا جنسی به داماد می دهند. این کمکها
شامل پول نقد، طلا، گوسفند، شتر، گندم، برنج، آرد و روغن یا سایر ملزومات عروسی یا پول
نقد است. گاهی هم چند اصله درخت خرما و یا یک قطعه باغ یا زمین به داماد داده می شود.
داماد با کمک دوستان خود هدایایی را که بجار کرده است جمع آوری و به محل خود مراجعت
می کند و با این وسایل مقدمات عروسی را فراهم می کند و بدین ترتیب داماد هزینه زیادی را
برای جشن عروسی متحمل نمی شود بلکه با یاری اقوام و خویشان خود تدارک عروسی را می
بیند.
داماد که از بجار بازگشت و مایحتاج جشن عروسی تدارک دیده شد، قاصدی به خانه پدر عروس
روانه می شود که آمادگی خانواده داماد را برای عروسی به اطلاع پدر عروس برساند. البته
چون بلوچها عقیده دارند که روز عروسی باید یکی از روزهای زوج ماه انجام شود و بیشتر
عروسیهای خود را روز چهاردهم یا بیستم ماه برپا می کنند تاریخ عروسی را طوری در نظر
می گیرند که با توجه به ایامی که در جشن و سرور خواهند گذراند بعضی سه شبانه روز و
برخی دیگر هفت شبانه روز و به
ندرت 14 شبانه روز (در نزد خوانین) شب عروسی مصادف با شب چهاردهم یا بیستم ماه باشد
و به پدر عروس اطلاع می دهند که برای چند روز دیگر برای عروسی خواهیم آمد.

نکته جالب اینکه در عروسی بلوچها، اگرچه هزینه عروسی را داماد می پردازد و کلیه تدارکات
از طرف داماد است، اما جشن عروسی در خانه عروس برپا می شود و داماد را به خانه
عروس می برند و بر خلاف آنچه در سایر نقاط ایران معمول است، پس از معین شدن روز
عروسی از اقوام و خویشاوندان برای شرکت در عروسی دعوت به عمل می آید. این دعوتها
اغلب با فرستادن یکی از اقوام و اخیرا با ارسال کارت عروسی انجام می شود. به دنبال ارسال
لوازم عروسی، خانواده داماد به منزل عروس می روند و میهمانان دسته دسته از راههای دور
و نزدیک می رسند و جشن عروسی به مدت 7 شبانه روز برپا می شود. در این مدت میهمانان
با آهنگ دهل و سرنا و سازهای محلی از قبیل تنبوره و کوزه و طبل و رقصهای دسته جمعی و
چوب بازی سرگرم می شوند.
شب سوم جشن، دستهای عروس و داماد را حنا می بندند. شب چهارم جشن نیز مراسم حنابندان
تکرار می شود. شب ششم جشن عروسی حمام می کنند (در دهات بلوچستان به علت گرمی آب
و هوا، مردم خود را در چشمه ها و نهرها و رودخانه شستشو می دهند. البته زنان در خانه یا
در کپری که بر روی نهر آب با حصیر ساخته اند، استحمام می کنند) عروس را در شب به گونه
ای که ستارگان را ببیند حمام می کنند. برای این منظور عروس در اطاق کنار پنجره که از آنجا
آسمان پیداست، حمام می کند.
جشن تا 14 شبانه روز ادامه دارد. روز چهاردهم که میهمانان نهار خوردند، همگی برای ادای
نماز به مسجد می روند و پس از پایان نماز و مراجعت به محل جشن، دو نفر از معتمدین و
ریش سفیدان مجلس را یکی از طرف پدر عروس و دیگری را از طرف پدر داماد وکیل کرده
و به نزد عروس می فرستند.
در این هنگام عروس داخل حجله نشسته است (حجله را با پشه بند درست کرده و عروس داخل
آن می نشیند). فرد وکیل از پشت پشه بند از عروس سؤال می کند که آیا داماد را به شوهری
قبول دارد و یا خیر و این سؤال را سه بار تکرار می کند که در هر سه نوبت عروس جواب بله
داده و بعد وکلا به مجلس برمی گردند. داماد نیز باید با صدای بلند بله بگوید و بعد صیغه عقد
جاری می شود. در این هنگام مهمانانی که با خود اسلحه دارند، در ایوان یا جلو خانه جمع می
شوند و وقتی صیغه عقد جاری شد به شلیک گلوله می پردازند. بعد داماد با یکایک مدعوّین
دست می دهد و مهمانان به او تبریک می گویند و مراسم عقد پایان می یابد. سپس یک شتر را با
منگوله و زنگوله آرایش داده و بر روی جهاز شتر (پالان) قالیچه و پتو می اندازند و در حدود
ساعت 2 بعدازظهر داماد را سوار بر آن کرده و با دهل و سرنا و شادی و هلهله سر آب می
برند. (منظور رودخانه، نهر یا چشمه نزدیک ده است). در این برنامه عده ای از زنان و مردان
و اقوام و خویشان و پاره ای از میهمانان شرکت دارند. زنان در جلو شتر شادی کنان حرکت
می کنند و چند نفر از زنان داماد را باد می زنند که گرما او را ناراحت نکند و روی سر داماد
را با چادر و یا تور زردرنگی می پوشانند تا آفتاب او را نسوزاند و گرد و خاک حاصله از
حرکت انبوه جمعیت، داماد را ناراحت نکند و پسربچه ای نابالغ را هم جلوی داماد روی شتر
سوار می کنند به نیت اینکه فرزند اول این ازدواج پسر باشد (بلوچها برای فرزند پسر ارزشی
خاص قایلند). در بین راه و در چندین نقطه شتر را متوقف ساخته و به شادی می پردازند و
روی سر داماد نقل و سکه های پول خرد می پاشند و تفنگداران گلوله شلیک می کنند. وقتی که
به آب رسیدند دو نفر داماد را بغل کرده و از شتر پایین می آورند و داخل نهر یا چشمه آب می
برند و سلمانی ابتدا موی سر و صورت داماد را اصلاح کرده و بعد بدن او را می شوید و او
را از آب بیرون آورده لباسهای نو به او می پوشاند و لباسهای قبلی داماد به سلمانی یا کسی که
داماد را حمام و اصلاح کرده است به عنوان دستمزد یا انعام، تعلق می گیرد. در این زمان
پایکوبی و ساز و دهل زدن ادامه می یابد. بعد از استحمام داماد، مجددا دو نفر او را بغل کرده و
بر شتر سوار می کنند

در این موقع شادی بیشتری در مراسم به وجود آمده و نقل و پول بیشتری نصیب داماد می کنند و گلوله
های بیشتری شلیک می شود تا که به در قلعه یا دروازه برسند. در این موقع دروازبان دروازه را بسته
است (اگر دروازه ای وجود نداشته باشد یک نفر با باز کردن دستها جلو راه را می گیرد) و راه را باز نمی
کند مگر اینکه از طرف داماد انعامی دریافت کند. وقتی که دروازبان را راضی کردند شتر را وارد محوطه
جشن می کنند. در این موقع داماد از شتر پیاده نمی شود تا اینکه پدر عروس به داماد هدیه ای
چشمگیر که سرآبی نامیده می شود بدهد. (سرآبی اصطلاح محلی بلوچی است) سرآبی معمولاً یک
قطعه باغ با یک شتر و چندین اصله درخت خرما است. بعد از گرفتن سرآبی داماد از شتر پیاده شده و او
را به طرف اطاق عروس می برند. در این وقت دایه عروس با یک سینی که در آن قرآن، اسفند و آتش و
آیینه و سورمه دان قرار دارد، به طرف داماد می آید. داماد قرآن را زیارت می کند و خود را در آیینه نگاه می
کند و چشم خود را سورمه می کشد و قدری اسفند روی آتش می ریزند که او دود اسفند را با دست به
صورت خود می مالد و انعامی به دایه عروس می دهد. این انعام باید مبلغی باشد که رضایت دایه را
جلب کند و تا رضایت او جلب نشود اجازه ورود داماد به حجله داده نمی شود. این مراسم قبل از غروب
آفتاب انجام می شود و بعد دایه دست داماد را گرفته به داخل اطاق عروس یا حجله می برد. داماد پس از
ورود به اطاق عروس دو رکعت نماز حاجات می خواند. بعد داماد را کنار عروس نشانیده و یک حبه قند یا
نقل به دهان عروس می گذارند و یک نفر از نزدیکان، سر عروس و داماد را گرفته سه بار به هم می زند و
چندین گلوله تفنگ خالی می شود.
فردای آن روز اقوام و کسانی که به عنوان میهمان دعوت شده اند، دسته دسته به طرف اطاق عروس می
روند و به آنها تبریک می گویند. در این موقع طبّال و سُرنازن در جلو منزل پدر عروس مشغول نواختن دهل
و سرنا هستند و هر یک از میهمانان موقع خروج و خداحافظی مبلغی به نوازندگان می دهد و سپس به
خانه های خود می روند.
عروس و داماد باید مدت هفت شبانه روز از خانه خارج نشوند و در این مدت زمان، میهمان پدر عروس
هستند. پس از پایان هفت روز، شتری آماده کرده و عروس و داماد بر آن سوار می شوند و با جمعی از
اقوام با ساز و سرنا و دهل به طرف منزل یا روستا و قبیله داماد حرکت می کنند.
وقتی که به منزل داماد می رسند پدر داماد نیز هدیه ای به عنوان هفت روز به پسرش می دهد که
شامل باغ یا خانه یا چندین درخت خرما خواهد بود و بدین ترتیب عروسی پایان می یابد.
لازم به ذکر است افراد خانواده های فقیرتر تنها با کشتن یک گوسفند و چند کیلو آرد و روغن و با تدارک
لباس که از یک پیراهن و یک شلوار و یک جفت کفش تجاوز نمی کند، مراسم عروسی را برپا می کنند و
جهاز و شیربهای عروس نیز خیلی کم تعیین می شود.

عکس های از بلوچستان

ترکیه؛ افزایش ۸۰ درصدی میزان پناهجویان ایرانی پس از انتخابات

شماری از ایرانیان در یک تجمع اعتراضی در آنکارا، بر اساس آمارها میزان پناهجویان ایرانی در ترکیه پس از انتخابات از رشد ۸۰ درصدی برخوردار بوده است
ترکیه؛ افزایش ۸۰ درصدی میزان پناهجویان ایرانی پس از انتخابات
رویا کریمی
اینجا آنکارا است، دومین شهر بزرگ کشور همسایه ایران، ترکیه و اولین پناه پناهجویان ایرانی؛ آنها که بعد از تقدیم درخواست پناهندگی به سازمان ملل برای تعیین سرنوشت خود به دفتر امور پناهندگان سازمان ملل مراجعه می‌کنند.پناهجویان کهنه‌کاری که به پناهجویان تازه از راه رسیده آدرس می‌دهند بخشی از آدرس را این گونه نقل می‌کنند: خیابان تفلیس، کوچه روبه‌روی مسجد، همان که تنها یک گلدسته دارد و این نشانه مساجد مسلمانان سنی مذهب است.
در دفتر امور پناهندگان سازمان ملل در آنکارا البته بر روی همه باز نیست. تمامی تلاش‌های من برای ورود به بخش پناهجویان و ملاقات آنها بی‌نتیجه ماند. مسئولان این دفتر با رویی گشاده اعلام کردند که جز مأموران سازمان ملل و پناهجویان هیچکس حق ندارد از در پشت ساختمان عبور کند. برای خبرنگاران تنها یک در باز است؛ دفتر امور خارجی پناهندگان سازمان ملل.متین کاراباتیر، مسئول این دفتر بود که در مورد آخرین آمار متقاضیان ایرانی پناهنده در ترکیه گفت: «در سال ۲۰۰۹ میلادی تعداد بیش از چهار هزار و ۲۰۰ ایرانی به عنوان پناهجو به دفتر امور پناهندگان سازمان ملل مراجعه کردند که از آن میان تعداد ۱۸۰۰ نفر به عنوان پناهنده معرفی شده اند و ۲۴۰۰ پرونده در مرحله بررسی است. ۴۱ درصد از پناهجویان زن و ۵۹ درصد باقیمانده مرد هستند.» آقای کاراباتیر پناهجویان ایرانی در ترکیه را به سه دسته تقسیم کرد، دسته اول کسانی هستند که به دلایل سیاسی به دفتر امور پناهندگان سازمان ملل مراجعه کرده اند. دسته دوم کسانی هستند که به دلایل مذهبی از ایران خارج شده اند که در این میان می توان به بهاییان و تازه مسیحی شدگانی اشاره کرد که به دلیل تغییر دین از اسلام به مسیحیت از سازمان ملل درخواست پناهندگی کرده اند. دسته سوم نیز افرادی هستند که به دلیل مشکلات اجتماعی قادر به ادامه زندگی در کشور ایران نبوده اند.بعد از انتخابات ریاست جمهوری در ایران آمار کسانی که درخواست پناهندگی سیاسی را مطرح کرده اند بالا رفته است. از ماه جولای سال ۲۰۰۹ به بعد تعداد ایرانیان متقاضی پناهندگی سیاسی ۸۰ درصد افزایش یافته است، اما این امر به معنای ایجاد یک بحران در سازمان ملل نیست. به عنوان مثال بین ماه‌‌های ژانویه تا جولای سال ۲۰۰۹ به طور متوسط ماهانه ۱۵۰ درخواست پناهندگی ثبت می شد، اما این رقم در ماه‌های بعدی به بالاتر از ۲۵۰ پناهنده در ماه رسیده است.از آقای کاراباتیر، مسئول امور خارجی دفتر امور پناهندگان سازمان ملل در آنکارا، پرسیدم به طور متوسط هر پناهجو چه زمانی تا تعیین تکلیف خود منتظر می ماند. وی در پاسخ گفت: «این بسته به شرایط پناهندگی آنها دارد. بعضی افراد که دلایل محکم تری برای پناهندگی دارند از جمله روزنامه‌نگاران، پرونده های سیاسی و یا زنان سرپرست خانواده به عنوان مواردی با ریسک پذیری بالا معرفی می شوند و در اولویت بررسی قرار می‌گیرند. این افراد در صورتی که در مصاحبه اولیه پذیرفته شوند، درخواست پناهندگی آنها پذیرفته شده و پرونده آنها به مرحله بعدی منتقل می‌شود.»آقای کاراباتیر افزود: «اما بسیاری از موارد در این مرحله درخواست پناهندگی افراد پذیرفته نمی‌شود و متقاضی پناهندگی وارد مرحله استیناف می شود که البته مرحله طولانی‌تری است و گاهی افراد مجبور می‌شوند دو تا سه سال و حتی بیشتر منتظر اعلام نتیجه نهایی باقی بمانند. با همه اینها می‌توان گفت به طور متوسط یک سال و نیم طول می‌کشد تا نتیجه نهایی به متقاضی پناهندگی اعلام شود.» در طول مدتی که در آنکارا بودم و با برخی از پناهجویان ایرانی صحبت کردم، آنها در مورد همکاری میان پلیس ایران و دفتر امور پناهندگی سازمان ملل مطالبی را مطرح می‌کردند از جمله این که در برخی از پرونده‌ها، پلیس جمهوری اسلامی با ارسال پرونده‌های قضایی تشکیل شده در ایران برای سازمان ملل و پلیس کشور ترکیه تلاش می‌کند در تصمیم گیری این نهاد سازمان ملل تاثیر بگذارد و پناهجویان را وادار کند به ایران بازگردند.اما زمانی که این مسئله را با آقای کاراباتیر مطرح کردم، او این مسئله را کاملاً رد کرد و گفت: « هیچکس نمی‌تواند یک پناهجو را وادار کند تا به کشورش بازگردد. همه فعالیت‌های این سازمان تحت نظارت سازمان‌های بین‌المللی قرار دارد و در مدتی که پرونده پناهجویان تحت بررسی است آنها تحت حمایت دولت ترکیه قرار دارند. توصیه ما به پناهجویان این است که اگر احتمال می دهند امنیت آنها در معرض خطر قرار گیرد این موضوع را به ما و پلیس ترکیه گزارش دهند. وقتی کسی به عنوان پناهجو وارد چرخه پناهندگی می شود، پلیس ترکیه در جریان پرونده قرار می گیرد تا امنیت کامل او را تأمین کند.» آقای کاراباتیر تأکید کرد که ترکیه کشور امنی است.
رادیو فردا

نـوکیـــں دؤرے آیگءَ انـــت

نـوکیـــں دؤرے آیگءَ انـــت

نـوکیں دؤرے آیگ انت. بلوچ مهلوک ءِ بــُن پیرکی سرزمین، درستیں بلوچانی بلوچستان ءِ آزاتی ءِ روچاں نـزّیک بیـان انت. بلوچستان ءِ کتـه کار ءُ کلانیــں راجی ـ سیاسی ءُ سماجی سروکاں ، کـوم دوستیـں نیکراهی رهدربراںءُ بلوچ راج ءِ پسّگ ءُ ورنایاں گــوں تپــاکی ءُ یکـــویی تیار بؤگ لوٹیت تنکه آیوکیں وهد ءُ روچاں شـریں پیمے ءَ په رونشتی بلوچستان ءِ مردمـی ءُ دمکراتیکیں سیاسی ءُ سلهبندی ءُ مـُـلکداری واکانی هوربند ءُ اداره یاں اڈ کنگ ءُ برجاه به بنت. پمیشکا په گـوم ءُ گیـگ اے باروءَ باید انت پگر ءُ هیال ، هـــوردچاری (هیرت چاری ) ءُ دورچاری به کنین ءُ وتی هیال ءُ لیکه یاں بلوچ مهلوک ءِ آینــده ءُ بلوچستان ءِ باندات ءُ آیوکیں وهد ءِ باروءَ ماں شهــد ءُ شیرکنیں بلوچی زبانءَ به نبیسین ءُ ماں راجی وبسایت ءُ بلوچ دوستیں وبلاگاں شنگ ءُ تالاں بکنیں.
تهران ءِ فاشیستی واکداران ءِ نزور بیگ ءِ درگت ءَ آهانی رستری واک ماں بلوچ گلزمین ءَ هم الّــم ءَ سست بیت انت. گنوکیں زابلی ءُ ڈنّی یں پارس چشیں کارکرد ءُ کارپدے نبوتگ ءُ نیســت که آ وهد ءَ ماں بلوچستان ءَ جان بیار اَنت.
هور گوں ڈنّـی یان ءِ گلینگ ءَ یکـے چه زلوری ءُ بنیاتی کاراں بلوچستان ءِ هــَنـدی ءُ دمگــی مردمی شوراهانـی گچینکاری ءُ مردمـی مچی یان ءِ اڈ کنگ انـت. بزاں ماں جاسک، میناب، بشکرد، گیابان، رمشــک، کنرک، چهبار، دشتیاری باهوکلات، راسک، پیشن، سرباز، آشار ءُ ایرکشان، نسکنت، مگس، چاهان، دهوار، پسکوه، سـِب، سوران، کنت ءُ هیدوچ، بم پشت، هشک، شستـون، واش، نوک آباد، اسکل آباد، ایرندگان، لـَـد ءُ رگنتک، ڈمــّن، پهره، بنپــور، اسپکه، مسکوتان، گـِه، هیچان، بنت ءُ دهان، لاشار، چانــپ، کسرکنــد، دزآپ، لادیز، نصرت آباد، بـــم ءِ زرباری بهــر ، میرجــاوه، زابل، دوست محمد، زهک ءُ ملــک ءِ دگه هـَنـــد ءُ دمگـــاں مـردمی شورایانی گچیں کنگ باز زلوری یں کارے انــت. بلوچستــان ءِ هداروکــی راجــی دیوان ( مجلــس ملــی موقــت بلوچستــان ) ءِ ٹاهینــوک ءُ مردمــی پشتــدار ( پشتیبــان مردمــی) همــے شورایان بوت کننــت


بلوچستــان ءِ هداروکــی راجی دیوان ءِ گچیــں بوتگین ءُ زانتکاریــں باسکاں که سجئیں بلوچستان ءِ مهلوک ءَ نمایندگی کننت په بلوچستان ءِ کانود ءُ بن رهبندانی اڈ کنگ ءُ ٹاهینگ ءَ ماں دزآپ یا پهــره ءَ مچ بنــت تانکه ملکداری ءُ دگه سیاسی، اجتماعی ءُ اقتصادی مسئله یانی باروا ءَ گپ ءُ تران، دیوان ءُ پیسله بکننت..بلوچ سرمچاران ءُ هـَنـدی شـورایاں، کوم دوستیـں کماش ءُ راجــی سروکاں په ملک ءِ ایمـنی ءُ آرام دارگ ءَ تاں بلوچستان ءِ راجی حکومت ءِ اڈ بیگ ءَ اگده دار انت.
بلوچستــان ءِ راجــی دیــوان ماں ملک ءِ بنجاهی شهرءُ مچــی ءُ شورایاں ماں بلوچ گلزمیــن ءِ شهـرءُ میتــگ ءُ کلگان بلــوچ ءِ مردمی واک انــت.

سرداری ءُ نوابی ءِ مـرتگیں سیستم مئے تاریخ ءُ راجدپتر ءِ گوستگیں دورءِ پـُر جنجال ءُ بے سیتیں بهـرے انت. اگاں چه تهرانءِ بلوچ دژمنیں فاشیست لهتیں ناسرپدیـں بلوچ ءِ سرا سرداری ءِ پاگ بستگ ءُ کلاه ایرکتگ ءُ کوشست کرتگ که ملک ءُ مهلوک ءَ پدا بداریت ءُ مئی دیمروی ءَ به اوشتارینیت بلے بلوچاں دیم ءَ چارگ لوٹیت. اداں اے گپ
هـم گوشگــی انت که همــا تگارلاپین ءُ وت گڑیــں مـلا که پـه بلوچانی لٹ کٹ ءُ کــوم ءِ ایردست دارگ ءَ گــوں ڈنـّی یـں پارس هم کوپگ بوتگ انت آ هـم وتی چکـــّاس ءَ داتگ انت. چشیــں مردمـان ءِ کارکـرد په بلوچ ءَ ننــگ انت ءُ آ که مئےکـوم ءُ بلوچستان ءَ تاوانبار کتگ، نئے مستــری ءِ لائک انت ءُ نئے کـه نیکراهی رهبندانی مــؤمـــن ءُ دوزواه انــت.
بلوچستــان ءِ آینــده بلــوچ کوم ءِ هاله ئیں واکــداری ءِ دؤر انت، بلوچستــان ءِ راجــی دیوان ءُ راجــی حکومــت ءُ راجی بــُن رهبنــد ءِ دؤرانت.

آ بلوچ ءُ بلوچ اوبادگاں که پهکدلیــں، کومـی زانتکار اَنــت ءُ مردم آهانی سیاســی یا اجتماعی رهدربری ءَ به لوٹنت، هـَمــــا رهدربری ءُ کماشی ءِ لائک انت. بلوچستان .ءِ آینـــده، کومی ءُ مردمـــی شورا ءُ مچی یان ءِ دؤرانت. هما دیمروی پسندیں مچــّی که په بلوچستان ءِ مهلوک ءِ هکـّان ءُ راج ءِ هاترا سیستماتیکیں وڑے ءَ جد ءُ جهد به کننت

پروشت ءُ پروش بات تهـــران ءِ شیعــی ـ فاشیستــی حکومــتآزات ءُ آبــاد بات گنجیـــــں بلوچستـــــان

Baloch, Balochi song ao sanam koja miri

Baloch, Balochi song ao sanam koja miri

اندر حکایت رودخانه کهیر

اندر حکایت رودخانه کهیر

سراوان «شستون»

منبع اینترنت :سراوان خاوری ترین شهر استان سیستان و بلوچستان است که با مرکز استان 352 کیلومتر فاصله دارد. بسیاری از روستاهای اطراف سراوان دارای خاک خوبی است که با بهره برداری از آن کوزه گری و سفال سازی در این روستاها خاصه در ناحیه کلپورگان رونق یافته است. سوزن دوزی نیز علاوه بر سفال سازی از صنایع دستی منطقه محسوب می شود. در حوالی سراوان ساخت النگوهای شیشه‌ای بسیار معمول است. ساخت این نوع اشیاء به مهارت ریز احتیاج دارد و اشیاء زینتی متنوع مانند انواع حیوانات و شیشه جات ساخته می شود.
بافت قالیچه های بلوچی، در دستگاه‌های قالی‌بافی که به صورت خوابیده قرار می گیرد انجام می شود و طبق نظر کارشناسان مربوط بدون شک می توان با اندک توجهی تعداد آن‌ها را افزایش داد و سالیانه دها هزار مترقالی تولید نمود. روستای قلعه‌جانی از توابع سیب و سوران در منطقه‌ای دشتی واقع شده است و یکی از دیدنی ترین مناطق این شهرستان به شمار می آید.
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
پیش از سال 1305 شمسی نام این محل «شستون» بود که به تدریج بر وسعت آن افزوده شد و به سراوان معروف‌شد. آثار به دست آمده در سراوان نشان می دهد که این شهرستان سابقه تاریخی و تمدن بسیار کهنی دارد.

زابلی
بیرک
جالق


قادراباد
چاهوک
جوان کن


کوران
چدبالا
صیادان


کهن چراغ
رگنتگ
کله پهلوان


افضل ابادپائین
سیاه اتفاق پایین
گزه گمشادزهی


پل اباد
کهن جان محمد
مک سوخته


سرکهوران
گرسمان بالا
نرانو


کهن مراد
لدخوکان
کله جمعه


پیراباد
کتوکان
مزه سر


چگرد
کهن سیدمحمد بختی
خوشاب


کلاتک
سرتاپی
کله گان


مولتان
انجیروک
ای بیک


ترادک
پتکوک
توک مبارک


کریم اباد
پرت اباد
درپان


کهن ملا
جنوک
فهره


گدامدر
چدپائین
کله دین


گوری
ذهنرو
کله هوک


دهی
ساندک
لجی


سکوک
کلان کورد
ناگان


تاسیان
کوسیجی
هفتاردر


پرکن
کهن کریم بخش
بورسر


عزیزاباد
گرسمان پائین
امین اباد کورچاه


کهن شاه سلیم
گل میرک
ناهوک


کهن مگار
گیتانی
سینکان


گورابک
ممی
ناهوک


نوکجو
ندان
نوکدار


هیزابادبالا
چاه لشکران پایین
سردشت


زیارت
ناصراباد
گرئ


زرد
اناران
پسکوه


گورناگ
کانی گان
انگوری


برزین دن
گتان
بوگ


تل
نوک اباد
تنگ تنور


سیداباد
انگورئ
حسین اباد


شهردراز
چاه لشکران بالا
سرسوره


کاشگائی
بختی بالا(درمحمد)
علی اباد


کهن حسین پایین
مراداباد
قادراباد


کهن رسول بخش
چشمه کریم بخش
کله هوک


ماهانی
سیب وسوران
کهن جنگی


منظوری
سیب
کهن کریم


هان
نوراباد
کهن گل محمد


هیزابادپایین
کهن کرمشاه
ناگان


شیراباد
کهن ملک
اسلام اباد


کهن کهور
کهن ملا
لشگرخان


بلندان
اسلام اباد
پسکوه


شمس اباد
دهان
پیرسیر


سنگلک
گنک
حشانی


گتان
ناصراباد
حق اباد


پیره چاه
امین اباد
سیاه دک


گوندان
دولت اباد
کتوران


رهتوک
رحمت اباد
کلگ قلندر


کلاکوهم
شکبند
کهن میربلوچ


بزگان (جلال اباد)
شندان
گل کوش


هوت عمر
کناری
کالی


رزی
کهن کرمشاهک
گرناک دروازه


کشک
غریب اباد
سحرنیلگ


کلگ
ناصرابادبالا
میدر


ناگان
اپاتان
گزن


نوراباد
ریگچی پائین
رحمت اباد


سردر
ریگچی بالا
شور


کاشنوک
ریگچی وسط
احمداباد


تودان
ککی
تلس


کلان
کهنگ
خدااباد


چتوک
گورکائین
حرمیری


تود
مینان
کشک


کتینکان بالا
محموداباد
کلک سبزعلی


بی دی
سیادک
کله سهران


کلچات
حسین شهرکی
کله گیش


کهن علی محمد
حاجی اباد
کهن رودیر


کهن امام بی بی سوراپ
زیارت
کهن شه مراد


سرخ گزی
کنتی در
کهن فهره


کهن گل محمد
گواده
کهن محمد


گتی
مرگوک
اکبراباد


گیشتک
سرمکی
گیتوک


گشت
حومه
ملک اباد


اب انار
اسپیچ
نلی


بزم بلوم
دهک
احمداباد


تیغی
کرش
ده مهندا


تیغ اب
کمبی
گرپسکوه


کلگ واجه
گنبان
شاجهان


کوهی سر
گیشدر
خدااباد


هری چاهی
مشکوتک
بم پشت


دک وادی
نران
درپین


سیک اندر
نوراباد
میشود


گشت
زرککان
اوسفی


کوه سفید
سونت
بورویی


گیشان
مشاع سیه اباد
پتکی


میران
اله اباد
پم پیشی


بمکار
دزک
پیران تل


کلک شاهک
هوشک
جنکلی


اله اباد
زنگیان
جوری


بادامو
کلپورگان
رچکی


بندران
محمدی
رودخوشاب


جباراباد
دازوکی
رودی


خلیل اباد
پرکنت
ریس


دشتو
دشتوک
زرادان


زراگی
زیارت
زراگ اب (زراک آپ)


کلگ شیخ رستم
کلاتک
سربوروئی


کلگ پلنگ
کولو
سرچشمه


کلگ جمال
کروچان
شهررودکان


کلگ گیلی
خدااباد
شهرسیرکان


کهن سکن
پورچنگان
تشکوک


کمال اباد
پیراباد
گیشن


پتکوک
جهاداباد
کلک


همپانی
جهلین
کله گتان


پشتکوک
چشمه امیرعمر
کلان بزرگ


دمیتوک
شمس اباد
کوسیجی


اناران
کناردان
گت


نوک اباد
کهنک محمدی
گوهری کلک


لاغرکوه
ناگان
محمدناگهی


گزن
تیران
مورتی


تنگ اب کاهوکان
بام پیشی
ناگ


چکل
نوربخش سیاهانی
اناروک


کسوری
عیدواباد
بشاره ای


گروکی
هرمزی
بوداب


گواتامک
جوگنانی
پورچنگی


شنگرئ
دردوک
جاهیدوک


هوت اباد
ککی سامرو
دوسر


کوهک اسفندک
ناواران
رودک


اسفندک
کندئ
روشوک


جواپاتان
کشتگان
سربند


امان اباد
ابداری
سرجنگان


شکل اباد
اسکان
سرناگ


کناربست
اواران
سری گر


کوتگان بالا
بادکوچک
سی گروک


کهوردل
پتکک
شمس رو


مورت
تل اب
عالی گنگان


ناگان
زیارت
کاتاگر


ناهیچک
دشتکی
کاشوک


بن اب
دلوئی
کپوتی


جمام
سحربن جوانکان
کورین زا


زردلگان
سرکلوکی
کوگوئی


عیسی کلگ
سرناگ
گران لیتو


کله هوک
شش تران بالا
گنوش


کوهک
شش تران پایین
لومب


ناهیچک
شوراب
مچانی کاپار


یک مکی
شیری شهر
کلکان


ریس
فیروزو
گونکان


سری کلک
کشتگان
گرپی تاب


گورباسو
کش شوم
ککنوک


گونانی
کلاکان
سرزه


کلان
گاهوری
سرجنگان


نهادک
گروانی بالا
سری گری


جکان
گوارایی
گیماروان


خشکی در
گیشی
گیشی


گلی
ماتین حیدری
گتی


اناروک
مندهی
کله کنار


تبرجد
میروگروانی
دراج اب


جوان دانان
نل بست
گمانی


دریدر
نلی
کپوتان


بتلی
نیک بختو
گرانی بن


پیرسر
هورمورتی
بامبلو


چاهوکی
هوشابی
اسکاندشت


دهان
گونگی
شیتاپ


گوچر
تشکوک
چاهان


کهنک
وش اب
رودکان


گرگاندر
هنگوری پائین
ریش پیش بالا


ماهوکلک
کیشگی
سوخته مک


شوران
ندوکان
شیرین زاد


ازادکور
متین بر
مودگلی


مرغ اسا
هنگوری بالا
گراب


راهی ناگ
گریشه
میدان


کوکنار
بادبزرگ
نگنداب


تولکی جنگان
جکان
مندر


گنزی
خرابه
کلاه ماشکید


جان محمداباد
سورانگتان
نیرهی


میشود
کرپاسی
پرکن


ناهوکی
درتنگ
دومکی


بزم
کله کوک
زئی


کنت
کیش جکان
سرزه میرخان


کنت
گردرئ
گروکان


دیم رود
گزن
گیتان


کلان
گوسال
ننگارو


کوشحک
لی خاکی
کرسوچی


بنگر
هندوان
گلوک


پارچنگ
شمه سر
میجونی


پدگان
حق اباد
زمینان


رودبلوچ
همناری
ناگ پهن


زیارت
پیری
عروس جاهی


زیارت سراب
گزن بالا
بجیری


صندرائی
کچه
گواتامین


کورناهوت
گزور
جمیلی


کوسیچی
کشکوک
حقمی


گوهرمیلی
درکان
حمزه جاهان


مچ چوب
جائیک
ریش پیش پائین


کلی بگر
هیدوج
شماهی


کلوکی
اندور
کلچاتی


سورچگی
چگرد
نوک اباد


ازگندی
دوسر
هوتان شهر


بگان
زهوک
بلبل


پردیزک
سرناگ
طراده


دازندر
سنت گراگ
دوراهیج


سرطلا
سوراپگی
دشت


سری اباد
شک شیجی
شادی کلک


صیدران
کارچی
ضیائی


گروان
کلک
کلی گر


گیتان
کنتک چیرئ
گربن


گیدر
گزگوزات
گونگان


مابندک
گورابک
کوهانستت


موردان
میانزه
درندان


نوک اباد
میشوار
کلوکی


کهنانی
ناگ جهلی
دپکور


مرغان ریت
ناگ
جوران کورم


گرانچور
هیدوچ
هوشاپی


جکان
سرزه
پتکک


سکان
کاشوک
مارزه


هفتاری
کله بالی
گیشتریان


چتاندر
کوشان پائین
بان سر


چاه بید
هیدوچ پایین
همبونان


کلوتان
چاوش
پرکان


کوروچ
سکان



کهروک
ادرناگ



کوردپ
پلنگی ادرناگ




پیرائی پائین




دپکور




کروچی بالا




کروچی پایین




کلوکی




کنتک سری




کوشان بالا




گنزوک




نوکندن




گزان توپان




گرانسکار




باگی




پینگ




پیرائی بالا




چشمک




سی کروک




کله سری




کله گیری




مانی کوک




ریگوکان




هندونه ای




کله چار




شهرکمال




برزندن

استاد اسپندار مرد کهنسال

رابطه عشق و ازدواج در ایران

رابطه عشق و ازدواج در ایران
سرمایه، شکوفه آذر: خانواده محور بودن سیاست های کلان برنامه پنجم توسعه کشور، آیین نامه قانون تسهیل ازدواج جوانان، تدوین سند جامع فرابخشی توسعه و ساماندهی امور جوانان، ترویج ازدواج موقت، ترویج ازدواج نیمه مستقل، احیای ماده 23 لایحه حمایت از خانواده در کمیسیون فرهنگی مجلس (تسهیل چند همسری)، راه اندازی شبکه فعالان ازدواج در استان ها، ثبت نام اینترنتی ازدواج دانشجویی، ترویج ازدواج موسسه ای، راه اندازی مسکن مهر رضا، وام ازدواج، ترویج ازدواج های آسان، ترویج چند همسری در سریال های تلویزیونی، انتشار هندبوک آگاهی و آموزش ازدواج جوانان از سوی سازمان ملی جوانان، رواج سایت های ازدواج موقت و تشکیل صندوق اندوخته ازدواج جوانان...
تنها نشان دهنده گوشه ای از تلاش دولت نهم برای اصلاح آن چیزی است که در ادبیات همان طیف «بحران تجرد»، «تنگنای ازدواج»، «مضیقه ازدواج»، «خروج از بار ترافیک ازدواج» و... نامیده می شود. به این ترتیب به نظر می رسد که «انتخاب زندگی در تجرد» از طرف این سازمان و دیگر سازمان هایی که از سویی خود را متولی امور جوانان ایران می دانند و از سویی دیگر مبلغ یا تابع تفکیک جنسیتی در جامعه هستند عاری از اعتبار و ارزش فردی و اجتماعی است. به کارگیری ادبیاتی مانند «ازدواج معوقه»، «تقاضای موجود در زمینه ازدواج»، «هدفگذاری برای یک میلیون و 500 هزار ازدواج در سال»، «عملیاتی شدن نقش جوانان»، «بار ترافیک ازدواج»، «رفع موانع کاذب و آسان سازی ازدواج»، «تنگنای ازدواج» و... از سوی سازمان عریض و طویلی که ارثیه دوران «جوان دوستی» ریاست جمهوری محمد خاتمی با بودجه سالانه 28 میلیارد تومان است - سهم هر فرد 1200 تومان - به نظر می رسد که پیش از هر چیز بیانگر نگرش «اداری» یا «شیء وارگی» به مقوله «انسانی و عاطفی» ازدواج باشد. بنا به اظهار رئیس سازمان ملی جوانان، «هم اکنون کل جمعیت هرگز ازدواج نکرده از 10 سال به بالا، 23 میلیون و 500 هزار و 863 نفر به تفکیک مرد و زن است و از این تعداد 13 میلیون و130 هزار و 970 نفر را مردان و 10 میلیون و 365 هزار و 893 نفر را زنان ازدواج نکرده تشکیل می دهند.» این آمار 23 میلیونی از سوی این سازمان در حالی ارائه می شود که چندی پیش از سوی مشاور رئیس سازمان صدا و سیما در امور جوانان «15 میلیون» اعلام شد: «در حال حاضر 12 میلیون جوان در انتظار ازدواج هستند و تعدادی هم از سال های گذشته به عنوان معوقه وجود دارد که تعداد این جوانان را به بیش از 15 میلیون می رساند.»به هر حال جمعیت مجرد ایران چه 23 میلیون باشد و چه 15 میلیون بنا به گفته یک تحلیلگر آمار «از خود سوال نکنیم که چه انگیزه ای برای بزرگ نمایی آمار مجردها در ایران وجود دارد» این آمار وقتی معنای بیشتری پیدا می کند که در برابر آمار «33 میلیون و 113 هزار و 158 نفر دارای همسر» از میان جمعیت 70 میلیونی ایران قرار بگیرد. تاکنون آنچه که از سوی مسوولانی که خود را صرفاً متولی امر ازدواج جوانان می دانند به عنوان عوامل اصلی تجرد بر شمرده می شد، مسائل اقتصادی چون «گرانی ارزاق، گرانی مسکن، بیکاری، تجمل گرایی و نفوذ فرهنگ غرب» بوده است.از سوی دیگر اقتصاد دانان این مقوله را به «اوضاع نابسامان اقتصادی و تورم های دو رقمی»، جامعه شناسان به «تفکیک جنسیتی جامعه به زنانه و مردانه، عدم امنیت اجتماعی، ارتقای سطح تحصیل و شعور اجتماعی جوانان و آشنایی با فرهنگ غرب»، حقوق دانان به «آشنایی زنان و مردان با حقوق فردی» و حتی برخی سنتی ها به «تزلزل در ارزش های خانوادگی و مذهبی» نسبت می دهند اما تنها گروهی که برای نخستین بار این امر را از جنبه ای دیگر نگاه می کنند کارشناسان بهداشت روانی هستند. دکتر سعید یزدانی بانی موسسه «خانه امید جوانان» که از سال 1378 در زمینه «ازدواج موسسه ای» فعالیت می کند و بنا به گفته او «ازدواج موسسه ای نشانه بارز جامعه ای است که مکانیسم ایجاد عشق، شکل گیری رابطه عاطفی و احساسی در آن، خودبه خودی و طبیعی نیست»، می گوید: «اگر مردم در بیان و پیگیری عواطف شان ممنوعیت و محدودیت داشته باشند و جامعه با کنترل درونی افراد و به شکل طبیعی هدایت نشود مکانیسم ازدواج به طور خودبه خودی و طبیعی اتفاق نمی افتد و جامعه نیاز به ازدواج موسسه ای، ازدواج موقت، ازدواج نیمه مستقل و انواع و اقسام دیگر راهکارهای موقت و تصنعی پیدا می کند.» این پژوهشگر و تحلیلگر مسائل جوانان که تاکنون پرونده بیش از هشت هزار نفر را در موسسه خود مورد مطالعه قرار داده و حدود سه هزار نفر از این تعداد را به «خانه بخت» فرستاده است، کسی است که تاکید می کند: «برخی مسوولان به همه مقولات موثر اشاره کرده اند به جز مقوله رواج فرهنگ بی ارزش تلقی کردن فرهنگ عشق.» اشاره به «انکار عشق» وقتی اهمیت بیشتری پیدا می کند که بنابه گفته جامعه شناسانی چون دکتر شهلا اعزازی، «براساس قوانین و فرهنگ سازی موجود کانون خانواده و امر ازدواج اعم از دائم و موقت اغلب با رویکرد جنسی نگریسته می شود.» بنابه نظر تحلیلگران مطبوعات «ترویج خشونت در ایران» ابعاد گسترده ای دارد که انعکاس بارز آن در تیتر روزنامه ها دیده می شود. مرور برخی از مضامین تیترهای خبری خبرگزاری ها خالی از لطف نیست: خشونت خانگی، قتل های خانوادگی، فرزندکشی، خشونت سیاسی، والدین کشی،خشونت ورزشی، خشونت علیه زنان، خشونت علیه کودکان، سرقت مسلحانه، خشونت جنسی، مجازات، زندان، نزاع خیابانی و... «اساس ازدواج، عشق است و اگر عشق تابو شود، طبیعی است که معضلات و نابسامانی های عاطفی متعددی شکل می گیرد. اساساً انسانی که قادر نیست عشق را بیاموزد، بشناسد و عاشق شود، از منظر علم بهداشت روان، انسان کاملی نیست.» اینها تحلیل کسی است که خود با شناخت آسیب ها و کاستی های موجود اجتماعی تلاش می کند تا در قالب «موسسه» انسان ها را به یکدیگر پیوند دهد. برخی دولتمردان کشور مسلمان لبنان، روش دیگری برای مشکل تفکیک جنسی جوانان در جامعه یافته اند. ربابه صدر، خواهر امام موسی صدر در گفت وگوی خود با یک روزنامه توقیف شده چاپ ایران، با اشاره به اندیشه ها و روش مترقیانه برادرش برای اداره کشور شیعه، گفت: «دختران ما وقتی دوران کودکستان و ابتدایی را به اتمام می رسانند به مدارس مختلط می روند تا روش های طبیعی زندگی با یکدیگر را بیاموزند. اتفاقاً من فکر می کنم آنها در کلاس های مختلط یاد می گیرند که چگونه از دین و شرف خود حمایت کنند و اینها بهترین دختران و مادران آینده خواهند شد.»دکتر سعید یزدانی نیز که از نظر او «عشق آموختنی است و کودک باید از دوران کودکی عشق را به واسطه والدین، مدرسه و جامعه و در رفتار عملی آنها بیابد و بیاموزد» معتقد است در جامعه ای که تجرد را نوعی ناهنجاری ارزیابی می کنند آمار بالای تجرد پیام مهمیبه جامعه می دهد: «جامعه در روابط عاطفی و احساسی اش دچار سردرگمی شده است.» در یک جامعه سالم با مکانیسمخود به خودی ازدواج، 70 درصد افراد واجد شرایط، ازدواج می کنند و تجرد در 30 درصد باقیمانده که به طور کلی خود را از نگاه محافظه کارانه ازدواج، مبری می دانند، امری طبیعی به نظر می رسد. اما دیدن اعلان هایی مانند «لژ خانوادگی» و «ورود افراد مجرد ممنوع» در رستوران ها و خواندن اخبار متعددی مانند «خطر به گناه افتادن مجردها»، «بحران تجرد»، «مجردها انسان ناکامل»، «نگرانی از افزایش تجرد» و... نشان می دهد که آگاهی عمومی در این زمینه به حد مطلوب نرسیده و افراد مجرد را دارای هویت مستقل، نمی دانند. انعکاس این نگاه را می توان در امکاناتی که دولت برای مجردها تدارک دیده است، ارزیابی کرد: صندوق مهر رضا حتی المقدور به مجردها وام نمی دهد، مجردها اغلب سخت تر از متاهل ها ارتقای شغلی پیدا می کنند، رانندگان آژانس و رانندگان سرویس مدارس از میان متاهلان ترجیح داده می شوند، عموماً مجردها کمتر می توانند نگهبان ادارات دولتی بشوند، استخدام رسمی متاهل ها آسان تر از مجردهاست و... از آنجا که نحوه مدیریت جامعه هرمی است این نگاه دولتی به سرعت میان مردم نیز تسری پیدا کرده است. نگاهی گذرا به ستون های بخش آگهی روزنامه ها این ادعا را تایید می کند. در درصد بالایی از آگهی ها قید شده است: «افراد متاهل در اولویت استخدام هستند.» با این همه چنانچه از اخبار بر می آید، سیاست دولت نهم متاهل کردن مجردهاست. برای مثال یکی از مسوولان ازدواج دانشجویی گفته است: «سیاست کلی نهاد های اجتماعی کشور آن چنان که بیان شده وجود اکثریت متاهلی در دانشگاه است. شرایط مطلوب این است که دانشجویان متاهل در دانشگاه ها اکثریت را داشته باشند.» این تلاش آنقدر جدی است که حتی در مواردی در قالب تبلیغ ازدواج موقت و ازدواج نیمه مستقل نیز مطرح شده است. محمد روشن عضو هیات علمی پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی درباره اینکه در کشورهای غربی چیزی به نام ازدواج موقت وجود ندارد و حتی در بعضی از کشورهای اسلامی مثل تونس، عراق، مصر و سوریه، نهاد ازدواج موقت شناسائی نشده است، پیشنهاد و تبلیغ «ازدواج موقت» در ایران را راهکاری برای برون رفت از بحران تجرد در ایران ارزیابی می کند. اواخر مرداد ماه سال جاری در واکنش به آنچه که از سوی بسیاری از فعالان و حقوقدانان حوزه زنان «تبلیغ چند همسری» ارزیابی می شد - تصویب لایحه حمایت از خانواده - شماری از فعالان اجتماعی و حقوقدانان، به مجلس رفتند تا صدای اعتراض زنانی را که تمایلی به چند همسری همسرانشان نداشتند به گوش نمایندگان برسانند. فقط چند روز بعد از این اقدام این لایحه «رد» شد اما هنوز چند روز نگذشته، مجدداً این اخبار به طور پراکنده منتشر شد که «برخی از مواد این لایحه مجدداً تصویب خواهد شد.» از جمله زنانی که در مقام نماینده تهران در حمایت از ماده جنجالی 23 لایحه حمایت از خانواده برخاست، فاطمه رهبر، عضو فراکسیون زنان و کمیسیون فرهنگی بود. او چند روز پیش در همین رابطه گفت: «براساس پیشنهاد ما، ماده 23 این چنین شد که «اختیار همسر دائمی بعدی منوط به اجازه همسر اول یا احراز دادگاه از توان مالی یا عدم خوف از اجرای عدالت بین همسران یا اثبات یکی از شروط هشت گانه است.» فاطمه رهبر شاید به عنوان راهکاری برای کاستن از «بار ترافیکی تجرد» به خبرگزاری ها گفت: «با توجه به اینکه بحث تعدد زوجات در قرآن نیز آمده و تجویزی است برای شرایط خاص و افراد خاص یا زمانی که ضرورت دارد، بنابراین ما این پیشنهاد را در کمیسیون فرهنگی ارائه کردیم.» با این حال دکتر سعید یزدانی می گوید: «تجویز به ازدواج موقت نمی تواند عمومی باشد و از بلندگوهای عمومی به مردم توصیه شود. ازدواج موقت در جامعه ایران که مبناهای مذهبی دارد صرفاً می تواند برای افراد خاص و در وضعیت خاص توصیه شود.» راه حل بعدی مقامات دولتی، مثل سازمان ملی جوانان نیز اگر چه به اندازه راهکار وزیر کشور سابق پورمحمدی - ازدواج موقت- جنجالی نشد اما مورد بی اعتنایی قرار گرفت شاید به این دلیل که هر شنونده ای به طور غریزی و خود به خودی می داند که با دستورالعمل ها و نامه های اداری و دولتی، جوان هایشان را به «ازدواج نیمه مستقل» ترغیب نخواهند کرد. کمااینکه رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران و عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، دکتر مصطفی اقلیمی نیز «مطرح شدن ایده ازدواج های نیمه مستقل را ناشی از گم کردن و رها کردن دلایل و ریشه های اصلی معضل کاهش ازدواج در کشور» عنوان کرد و نسبت به «تبعات ناشی از افزایش آمار طلاق در کشور در اثر اجرای این طرح هشدار داد.

پرتقال، دشمنی بر علیه سرطان

پرتقال، دشمنی بر علیه سرطان
تبیان: از نظر شیمیایی پرتقال را منبع غنی ویتامینC می دانند و جالب آنکه پوست آن در بسیاری موارد حتی مغذی تر از پرتقال است. کارشناسان مؤسسه ملی سرطان آمریکا معتقدند موارد سرطان معده در آمریکا تقریباً کم است، زیرا در تمام ماه های سال پرتقال و مرکبات در دسترس همه قرار دارد و بیشتر مردم آنها را مصرف می کنند. ویتامینC یکی از عوامل مهم مهارکننده سرطان است به طوری که این ویتامین را دشمن نیرومندی بر علیه یکی از عوامل شناخته شده سرطان زا یعنی نیتروزامین ها(Nitrosamies) می شناسند.
مصرف زیاد پرتقال علاوه بر پیشگیری از سرطان معده ، در پیشگیری از انواع دیگر سرطانها نیز مؤثر است. از جمله سرطان مری در اشخاصی که زیاد پرتقال می خورند، 50 درصد کمتر از اشخاصی است که آن را کمتر مصرف می کنند و یا اصلاً نمی خورند. همچنین میزان ابتلا به سرطان لوزالمعده در مصرف کنندگان پرتقال در پایین ترین حد قرار دارد.
محققان دریافته اند که پرتقال و سایر مرکبات در پایین آوردن کلسترول خون نیز مؤثرند و این خاصیت مدیون وجود پکتین(Pectin) یا ماده الیافی پوست و ورقه های نازک مابین پره های پرتقال است. در مواردی که هدف کاهش کلسترول و تأمین سلامت شریان ها باشد، برای استفاده از حداکثر نیروی درمانی پرتقال، توصیه می شود که پرتقال را با لایه سفید رنگ زیر پوست و لایه های نازک داخل پرتقال که حاوی پکتین هستند مصرف کنید.
پیشگیری از عفونت های ویروسی از خواص دیگر پرتقال است که در عصاره آن وجود دارد. دانشمندان این خاصیت را فقط به دلیل ویتامینC موجود در آن نمی دانند، بلکه معتقدند که ممکن است یک ترکیب ناشناخته ضد ویروسی نیز در عصاره پرتقال موجود باشد.




لازم است بدانید که یک لیوان آب پرتقال دارای 120 میلی گرم ویتامین Cیعنی دوبرابر مقدار توصیه شده در روز است و علاوه بر آن دارای مقادیری کلسیم، پتاسیم، نیاسین و اسید فولیک است. آب پرتقال سرشار از الیاف (فیبر) است، به ویژه اگر با (Pulpe) یا گوشت میوه مصرف شود. آب پرتقال هر اندازه که سردتر باشد و در یخچال نگهداری شود ویتامین Cآن بیشتر حفظ خواهد شد.
ترکیب شیمیایی پرتقال
از تجزیه قسمت خوراکی 100 گرم پرتقال علاوه بر آب، مواد زیر به دست می آید:
75 واحد بین المللی ویتامینA 25 میلی گرم یتامینB 50 میلی گرم یتامینB 05/ تا 5/1 گرم پروتئین 5/5 تا 7/9 گرم موادقندی 2/0 گرم سلولز
اینوریتول، پکتین، لیگنین، هورمون های نمو، اسانس ها، آنزیم های پروکسیداز، موادمعدنی شامل: سدیم 3 میلی گرم، منیزیوم 12 میلی گرم، فسفر22 میلی گرم، گوگرد10 میلی گرم، کلر3 میلی گرم، پتاسیم 187 میلی گرم، کلسیم 43 میلی گرم، منگنز05/0 میلی گرم، مس 04/0 میلی گرم و روی 17/0 میلی گرم.
آب پرتقال صحیح چگونه به دست می آید؟
پرتقال را پوست کنده، البته مانند پوست کندن یک سیب، یعنی پوست دوم سفید رنگ روی آن بماند و بعد به قطعات کوچک ببرید و در ماشین آب میوه گیری بیندازید، درست مثل زمانی که می خواهید آب هویج بگیرید. آب پرتقال شما باید شیری رنگ باشد و نه کاملاً نارنجی ( از دیدگاه طب نتروپت و درمان های طبیعی).
فشار خون بالا و نوشیدن آب پرتقال
افرادی که فشار خونشان بالاست و برای کنترل آن دارو مصرف می کنند، به احتمال زیاد به دلیل استفاده از داروهای ضد فشار خون و یا به دلیل بالابودن سدیم در بدنشان، پتاسیم آنها از حد طبیعی(5-5/3) پائین تر آمده و مشکلاتی در وضع سلامت آن به وجود می آورد. این بیماران باید به طور مرتب پتاسیم خونشان را مورد آزمایش قرارداده و کاملاً زیر نظر باشند.البته درمان کمبود پتاسیم به طور مصنوعی امکان پذیر است و با تجویز پزشک صورت می گیرد، ولی این بیماران باید همیشه در تغذیه روزانه خود از موادغذایی حاوی پتاسیم بالا استفاده کنند. آب پرتقال سرشار از پتاسیم است و در یک لیوان بزرگ آب پرتقال حدود 350 میلی گرم پتاسیم وجود دارد.
میوه های زرد مانند موز- انواع مرکبات- زردآلو- هلو- انگور- خرما و طالبی نیز دارای پتاسیم فراوان هستند، ولی چون آب پرتقال کالری کمتری دارد مناسب تر است، زیرا مواد خوراکی که کالری زیاد تولید می کنند برای مبتلایان به فشار خون مناسب نیستند.
توصیه هایی درباره مصرف پرتقال
1- آب پرتقال با مزه شیرین متمایل به ترش، سرشار از انواع ویتامین ها می باشد، مخصوصاً از نظر مقدار ویتامینC بسیار غنی است؛ بنابراین توصیه می شود به منظور تأمین ویتامینC و ایجاد نیرو و مقاومت در مقابل انواع بیماری ها، در طول 24 ساعت به میزان یک تا دو لیوان از آب پرتقال بنوشید.هر 28 گرم پرتقال حاوی 11 کیلوکالری ارزش انرژی زایی است.
2- آب پرتقال به علت دارابودن پروتئین و کلسیم قابل جذب و نیز قند کافی، یک ماده مغذی و مقوی محسوب می شود که می توان به منظور تقویت عمومی بدن از آن استفاده نمود.
3- وجود هورمون های نمو، کلسیم، فسفر، آهن، ویتامینA و ویتامین C در پرتقال، شرایط لازم را برای رشد ونمو استخوان ها و عاج سازی به منظور استحکام دندان ها فراهم می کند؛ برای تقویت و رشد اطفال و نیز تأمین موادلازم بدن، مصرف آن به زنان باردار و شیرده توصیه می شود.
4- مصرف پرتقال به دلیل این که حاوی موادمعدنی کافی به ویژه پتاسیم است، منجر به افزایش حجم ادرار در طول شبانه روز می شود و از این طریق سموم بدن دفع می گردد؛ در نتیجه انسان را با نشاط می سازد.
لازم به ذکر است آن عده از بیماران آسمی، رماتیسمی و پوستی که روزانه مقداری ترکیبات کورتون مصرف می کنند برای جلوگیری از خیز و عوارض دیگر، پیوسته باید مقداری پتاسیم مصرف کنند که البته طبیعی ترین راه، مصرف پرتقال است.
5- در فصولی که پرتقال فراوان است، بهترین و طبیعی ترین راه مبارزه با یبوست خوردن روزانه یک تا دو لیوان آب پرتقال است.
6- قبل از این که پرتقال کاملاً رسیده شود، با فشردن قسمت خارجی پوست پرتقال تازه، اسانس پرتقال به رنگ زرد و بوی معطر و طعم ملایم جدا می شود که از آن در تهیه ادکلن، محلول های زیبایی و معطر کردن شربت های طبی استفاده می نمایند.
7- اسانس پرتقال خاصیت ضدعفوی کنندگی دارد؛ بنابراین در تهیه پمادهای ضدعفونی کننده به کار می رود.
8- پرتقال بهترین محرک برای افزایش اشتها است؛ به همین دلیل سعی کنید آن را قبل از غذا میل کنید نه بعد از آن

قتل ناموسی در کلانشهر تورنتو

از حوزه اجتماعی قتل ناموسی در کلانشهر تورنتو
سوریه کبیری- واشنگتن پریزم
این روزها توجه تمامی رسانه های دیداری، شنیداری و نوشتاری تورنتو بر قتل یک دختر مسلمان به دست پدرش تمرکز دارد. بنا بر گزارش این رسانه ها، "اقصی پرویز" دختر ١٦ ساله به سبب مخالفت با رعایت حجاب و جروبحث در مورد این موضع خود، مورد ضرب و شتم پدرش قرار گرفت. ضرب و شتمی که در نهایت منجر به کشته شدن این نوجوان گردید.
در رسانه های نامبرده آمده که خفگی ناشی از فشردن گلوی این دختر، سبب مرگ وی شده است. به گفته پلیس منطقه پیل "محمد پرویز" پدر ۵٧ ساله اقصی، پس از یک تماس تلفنی دستگیر شد. چراکه بامداد روز دوشنبه ١٠ دسامبر (١٩ آذر) مردی از خانه ای در میسی ساگا (حومه غربی کلانشهر تورنتو) از طریق تماس با تلفن ٩١١ به پلیس اطلاع داد، که دختر خود را به قتل رسانده است. زمانی که پلیس به خانه مورد نظر رسید، علائم حیات در اقصی دیده نمی شد. به همین سبب پس از برخی اقدامات برای شروع مجدد تنفس دختر نوجوان، وی به "بیمارستان کودکان" منتقل و دیروقت همان شب درگذشت. پلیس روز سه شنبه نام پدر و قاتل اقصی را اعلام نمود.
این پدر در دادگاه روز چهارشنبه ١٢ دسامبر (٢١ آذر) خود، با لباس نارنجی رنگ ویژه زندانیان حضور یافت. در این جلسه درخواست ودیعه او که در طول دادگاه بی احساس به نظر می رسید، مورد قبول واقع نگردید. همچنین به وی دستور داده شد، که از تماس با "وقاص پرویز" پسر ٢٦ ساله اش خودداری کند. وقاص که خود نیز در پیوند با قتل خواهرش با اتهام مانع تراشی برای پلیس روبرو می باشد، امروز جمعه ١٤ دسامبر (٢٣ آذر) دادگاهی می شود.
در همان روز چهارشنبه "شن محمد پرویز" دیگر برادر اقصی در خارج از جلسه دادرسی اظهار داشت، که هنوز خانواده اش نمی دانند واقعا چه مسئله ای منجر به بروز این رخداد گردیده است. وی گفت که خانواده در حال حاضر بسیار ناراحت هستند، و مادرش به سبب این حادثه ناگوار بیمار شده است.
در عین حال گرچه پلیس پدر را به قتل دختر خود متهم نموده، ولی "پاسبان وین پترسون" جمعی پلیس ناحیه پیل اظهار کرده که به رغم گزارش رسانه ها، هنوز معلوم نیست که وی با اتهام قتل از نوع درجه یک روبرو حواهد بود، یا به جرم قتل درجه دوم محاکمه می شود.
"جوزف سیراکو" وکیل محمد پرویز در این باره گفته: "این رخداد آشکارا فاجعه ای خانوادگی می باشد. چراکه دختر کشته شده، و پدر و برادرش زندانی هستند." وی با ذکر اینکه محمد پرویز دچار ناراحتی قلبی است، اظهار کرده که وی باید پیش از جلسه بعدی دادگاه خود در روز ٢٩ ژانویه سال آینده (٩ بهمن سال جاری) توسط پزشک معاینه شود.
"سیلویا لینک" نماینده آموزش و پرورش ناحیه پیل نیز اظهار داشته، که مدارس همواره با مناقشات بین نوجوانان و خانواده یشان روبرو هستند. بنابراین ذکر این مطلب که دبیرستان محل تحصیل اقصی از امکان بروز چنین رخدادی آگاهی داشته و اقدامی به عمل نیاورده، کاملا غلط است.
دوستان اقصی که دانش آموز کلاس یازدهم "دبیرستان اپل وود هایتز" بود، گفته اند که "این دختر دوست داشتنی، پیش از آن نیز مورد تهدید خانواده به شدت مذهبی خود بوده است." به گفته "ابونی میشل" دوست ١٦ ساله مقتول، مناقشه بر سر رعایت حجاب اقصی از آغاز سال تحصیلی جاری شروع شد. وی اظهار داشت: "او تنها می خواست مانند ما لباس بپوشد. وی سال پیش حجاب داشت، اما امسال مانند زنان غربی لباس می پوشید.

دوستان اقصی که دانش آموز کلاس یازدهم "دبیرستان اپل وود هایتز" بود، گفته اند که "این دختر دوست داشتنی، پیش از آن نیز مورد تهدید خانواده به شدت مذهبی خود بوده است." وی همچنین ذکر کرده که خانواده پرویز آدم های خوبی به نظر می رسیدند، اما روابط اقصی با آنان آشکارا رو به وخامت داشت.
یادآوری می شود که خشونت از جانب اعضای خانواده، گاهی به غمبارترین شکل نمود پیدا می کند. از جمله تلخ ترین این موارد، می توان به قتل های ناموسی اشاره کرد. این نوع کشتارها در بسیاری از نقاط جهان از جمله کشورهای عربی، ایران و ترکیه، رخ می دهند.
قتل هایی از این دست می توانند توسط یک مرد خانواده در خلوت، و یا در میدانی عمومی و با حضور افرادی زیاد صورت بگیرند.
نمونه نخست "مریم" دخترک ۷ ساله ایرانی بود، که قربانی توهم پدرش شد. پدری که تصور می کرد دایی مریم به او تجاوز کرده است. پس از بریدن سر مریم کوچولو آشکار شد جرمی که حتی در صورت وقوع باید دایی برای آن مجازات می شد، اصلا رخ نداده است.
نمونه دوم "دعا اسود خلیل" دختر ۱۷ ساله‌ کرد عراقی و از فرقه یزیدی بود. ظاهرا او عاشق یک عرب سنی شده، و پس از گرویدن به اسلام در نظر داشت با وی ازدواج کند. اما در فرقه نامبرده مجازات مسلمان شدن، مرگ می باشد.
چگونگی کشته شدن این دختر، زشتی ماجرا را صد چندان کرده است. چراکه وی در حالی در وسط میدان با لگد، سنگ و بتون مورد حمله دسته جمعی قرار گرفت، که سه پلیس عراقی با لباس فرم ناظر این صحنه دلخراش بودند. خانواده و بستگان دعا در جلوی صف مهاجمان قرار داشتند.اینگونه قتل ها معمولا به اعتقادات اسلامی منتسب می شوند، و بسیاری از رسانه ها، افراد و گروه های کانادایی نیز در این چند روز بر این مسئله تأکیدی ویژه داشته اند. اما واقعیت ها نشانگر آنست، که بیشتر این کشتارها ریشه های قومی و قبیله ای دارند. مورد دومی که ذکر شد، شاهدی بر این مدعاست. کمااینکه در ایران نیز میزان آنها در استان هایی که دارای قومیت خاص هستند، یعنی بلوچستان بلوچ نشین، کردستان، کرمانشاه و ایلام کرد و لرنشین، گلستان ترکمن نشین، و خوزستان عرب نشین، شدت بیشتری دارد. مثلا به گفته "مهدی مرادی فتیدهی" بازپرس ویژه قتل اهواز، هم اینک ٢۵ درصد قربانیان زن در استان خوزستان با انگیزه ناموسی به قتل می رسند.
پژوهش دیگری که زیر نام "قتل های ناموسی" توسط "انجمن جمعیت ترکیه" و با پشتیبانی "صندوق جمعیت سازمان ملل متحد" و "برنامه توسعه" این سازمان در ترکیه انجام شده، نشان می دهد که عوامل زیادی در اینگونه قتل ها دخیل هستند. در نتیجه گیری پژوهش مذکور آمده که عواملی چون جنسیت، روابط طایفه ای و قومی، سن، محل اقامت، و میزان تحصیلات در تعریفی که افراد از ناموس و جایگاه آن در زندگی دارند، مؤثر می باشد. در این تحقیق اکثریت مصاحبه شوندگان دارای وابستگی های شدید طایفه ای و قومی بودند، و در عین حال بر اهمیت دین نیز تأکید داشتند. تحریم اینگونه اقدامات از جانب بزرگان جهان اسلام، دلیلی دیگر بر این مدعاست. مثلا به گزارش آسوشیتد پرس "آیت الله محمد حسین فضل الله" از مراجع شیعه لبنان در فتوای مرداد ماه سال جاری خود، به صراحت نوشت "قتل های ناموسی عملی نفرت انگیز است، که آن را محکوم و حرام اعلام می کنم. این قتل ها بدون هیچ مدرک دینی، و در بیشتر اوقات تنها براساس سوء ظن انجام می شوند"به گفته "آقای عبدالله" سخنگوی این مرجع تقلید، این فتوا درپی افزایش این نوع قتل ها صادر گردید. این سخنگو همچنین اظهار داشت که "دولتمردان عرب به خاطر این که رهبران قبایل را از خود نرنجانند، در برابر این نوع قتل ها سکوت کرده و می کنند."

" خود را قربانی کنيم بهتر است تا ديگران را " . گاندی

" خود را قربانی کنيم بهتر است تا ديگران را گاندی "